Dag van de Boerin

9 september 2023

Op de dag van de boerin zetten we boerinnen in het zonnetje, waaronder Annemiek. Zei runt met haar gezin in alle trots en liefde hun familiebedrijf!

Verhaal van: Boerin Annemiek

Partner van René en moeder van 3 kinderen.

 

De Opa van René heeft de boerderij waar het gezin nu woont gekocht in 1938, omdat er op het ouderlijk bedrijf een paar kilometer verderop al een opvolger was.

Annemiek is in de provincie Groningen geboren. Sinds haar 4^e is ze in Zevenhuizen komen te wonen, een paar honderd meter van het bedrijf nu.

Annemiek is niet van boeren komaf maar is wel van jongs af aan gek op dieren geweest. Het is dan ook haar liefde voor paarden waardoor ze René heeft leren kennen. Zijn vader was fokker en rond haar 15^e heeft ze een pony van hem gekocht. Annemiek kwam daar veel over de vloer en rond haar 16^e kregen René en Annemiek verkering. Inmiddels bestaat het gezin uit 3 kinderen, Arno van 9, Lieke van 6 en Luuk van 2.

Annemiek: ‘Het leven op de boerderij is heel mooi en zeker voor de kinderen. Maar er is wel altijd veel werk te doen, het staat nooit stil. Als je dat van huis uit niet gewend bent is dat wel even wennen. Ik weet ook hoe het is om in loondienst te werken, als je dan vrij bent dan ben je ook echt vrij. Dat is nu wel anders. Helemaal als je met vee werkt, die moeten altijd verzorgd worden.’

‘Met mijn ouders gingen wij vroeger altijd 3 weken op vakantie naar Zuid-Frankrijk. Nu zijn we denk ik in de totale tijd dat René en ik samen zijn maar 4x op vakantie geweest, waarvan 2x slechts een weekend. Gelukkig met mooi weer is het hier ook altijd genieten van de natuur en dieren om ons heen. Vorig jaar hebben we de caravan van mijn ouders in de achtertuin gezet. Dat vonden de kinderen geweldig, Vakantie op eigen erf.’

‘Ik was hiervoor bloemiste en werkte 4 dagen in de bloemenwinkel. Gelukkig kan ik veel creativiteit weer kwijt in huis en de tuin. We hebben nu ook voor het eerst zonnebloemen rond de mais staan, die dan natuurlijk ook in huis belanden. Wat nu ook een hobby van mij is geworden, is het fokken met onze eigen pony. Daar gaan we ook mee naar de keuring, wat dan echt een uitje voor ons als gezin is.’

Werkdagen

‘Mijn werkdagen zijn als volgt; Eerst breng ik de oudste twee kinderen naar school en bij thuiskomt ga ik met de kleinste naar achteren om de kalfjes en dergelijke te voeren. Als René en ik alle twee klaar zijn dan gaan we met zijn 3en ontbijten en koffiedrinken. Daarna is het tijd voor het huishouden of achter nog extra te helpen. Rond de middag zorg ik voor het eten, als de oudste twee ook thuis zijn dan eten we warm en anders ’s avonds warm. Om 2 uur is het weer tijd om de oudste twee van school te halen, thuis is het weer tijd voor koffie waarna we weer naar achteren gaan.’

‘Na etenstijd breng ik de kinderen naar bed, meestal liggen die rond 19:30 op bed, daarna nog eventjes opruimen in huis en weer door naar achteren om de kalfjes te doen. Als we dan samen klaar zijn hebben we nog eventjes tijd voor onszelf tot we op bed gaan.’

Taken

‘Wat ik achterdoe is de kalfjes, soms melken, stallen mesten, schudden, melkstal schoonspuiten, koeien ophalen uit het land, de moestuin/tuin, alle andere dieren verzorgen, voer aanschuiven, dieren verhokken, erf netjeshouden enz.’

‘Wat onze boerderij speciaal maakt is dat we heel gewoon gebleven zijn, groeien met onze eigen middelen, met een mooie en goeie veestapel en een echt familiebedrijf zijn waarbij iedereen meehelpt. Zelfs de kleintjes helpen al mee.’

CAV Den Ham

‘Doordat we van gewoon en goed houden en niet van een supergroot bedrijf past C.A.V.  Den Ham heel goed bij ons. Zij zijn er echt voor de boer, met goed en eerlijk advies. Met mooie producten, zoals de brok voor de koeien. ‘

‘Ik ben het meest trots op dat we het bedrijf met het hele gezin runnen en dat we het familiebedrijf op die manier voort kunnen zetten.’

Toekomst

‘Het wordt ons in deze tijd heel moeilijk gemaakt maar we zetten door omdat onze liefde voor het bedrijf en het gezin heel groot zijn. Het doet pijn dat we als milieuvervuiler worden neergezet terwijl je al je ziel en zaligheid in het bedrijf stopt en ontzettend hard werkt om eerlijk en goed voedsel voor iedereen te maken.’

‘Boer zijn is geen baan, het is een manier van leven. Het zit zo diep in je hart dat je nooit meer zonder wil. Zelfs als je er niet mee bent opgegroeid.’